კესარია აბრამიძე ინტერვიუში საყვარელ მამაკაცზე საუბარს გაექცა, პრინციპში, საჯაროდ მასზე არც არასდროს უსაუბრია. ამბობს, რომ ბედნიერია და ამის აფიშირება არ სურს.
ქალაქგარეთ სახლის ყიდვა უნდა. 29 წლის ასაკში ხმაურიანი ადგილები მყუდრო გარემოზე გაცვალა, ეპატაჟი – კულისებში ყოფნაზე. ახლა უფრო მეტად მოსწონს თავი, ვიდრე აქამდე.
– ორი წლის წინ, სარვამარტოდ, მოხუცებულთა თავშესაფარში სუხიშვილების მოცეკვავე ლამარა მახარაშვილი მოინახულე. დღესაც ხომ არ გეგმავ იქ მისვლას?
– როცა რამეს გულით ვაკეთებ, ამის აფიშირება არ მიყვარს. ფოტო გადამიღეს, ვიცნობ ქალბატონ ლამარას და ამ ამბავზე ამიტომ დავპოსტე. თინეიჯერი რომ ვიყავი, ჩემ სახლთან ახლოს, პურის საყიდლად რომ ჩავდიოდი, იქ ვხედავდი და მომწონდა, ულამაზესი ქალია. მერე ისტორია გავიგე, გულზე მომხვდა და მოვინახულე. მთხოვა, კიდე მოდიო. წელიადში ორ-სამჯერ დავდივარ მოხუცებულთა თავშესაფარში და ვნახულობ მოხუცებს.
– კესო, 29 წლის ვარო და რა ასაკია ქალისთვის?
– გენიალური ასაკია. ახლა უფრო მომწონს ჩემი თავი, ვიდრე წინა წლებში. ზოგადად ქალისთვის 30-დან 40 წლამდე ბევრად უფრო საინტერესო პერიოდია. აზროვნებ და ჩამოყალიბებული ხარ. აქამდე გიჟი და სულელი ვიყავი. არ მინდა ის პერიოდი ხელახლა გამოვიარო. ახლა უფრო მეტად მომწონს ჩემი თავი. თუ ჭკვიანი ადამიანი ხარ, მსოფლიო ტექნიკა იმ დონეზეა წასული, თავისუფლად შეგიძლია იცხოვრო ასოცი წელი. სწორი კვება, აქტიური რეჟიმი…
– ვარჯიშობ?
– არა, არ მჭირდება. წონასთან დაკავშირებული პრობლემა არ მაქვს.
– რამდენი კილო ხარ?
– ალბათ, 63 კილო ვარ, სიმაღლეში 178 სანტიმეტრი. სიგამხდრე არ მიხდება. შევსებული რომ ვარ, ეკრანზე კი არ მომწონს, მაგრამ ლაივში ბევრად მხიბლავს.
– როდესაც ვიღაცას გამსგავსებენ, მაგალითად ანჯელინა ჯოლის ან შორენა ბეგაშვილს, მოგწონს თუ გაღიზიანებს?
– არ მომწონს როცა ვიღაცას მამსგავსებენ, საუკეთესო ქალსაც კი. ინდივიდუალიზმი ჩემთვის მნიშვნელოვანია. ზოგადად მე დედას ვგავარ და ჩემი იდეალი დედაა.
– შენი და გგავს, არა?
– ანა მომენტებში მგავს, თუმცა ვთვლი, რომ ჩემ დას ბევრად უფრო დახვეწილი ნაკვთები აქვს, ცხვირი, ნიკაპი, სახის ოვალი. ჩემი და ჩემი საუკეთესო მეგობარია. გენიალური დობა გვაქვს. ნიჭიერი იურისტია.
– მასთან ერთად საზოგადოებაში რატომ არ ჩნდები?
– მას აბსოლუტურად სხვა ინტერესები აქვს, ხასიათით ვერ ვეწყობით ერთმანეთს. მას ურჩევნია პოეზიის საღამოზე წავიდეს, წყნარი გარემო და ბუნებაში ყოფნა უყვარს. ჩემსავით ეპატაჟური არ არის. ცხოვრების სტილით ძალიან განსხვავდება ჩემგან. განათლებაზეა ორიენტირებული. მე ძალიან ბრჭყვიალა ვარ.
– ასაკის მატებამ ეპატაჟურობის სურვილი არ გაგიქრო?
– გამიქრო, კი. აღარ მომწონს ეპატაჟურობა. ხალხის სითბოს რომ ვგრძნობ, მომწონს. თუმცა ეს სიყვარული შეგიძლია უბრალოებითაც მოიპოვო და არა ჩახდილი ფოტოთი. პიარისთვის ტყუილი არ მჭირდება, რადგან მაყურებელი კარგად გრძნობ, როდის იტყუები. უკვე მირჩევნია ხარისხიანად გამოვჩნდე და არა სკანდალებით და სისულელეებით. ადრე თუ ვიყავი სკანდალებში, ესეც თავისიც ხდებოდა. მე ჩემი პიროვნებით ისედაც სკანდალური ვიყავი იმ დროის საქართველოსთვის. ახლა უკვე სხვა ჭრილში გადავედი. სიმშვიდეში მირჩევნია ყოფნა და არა ხმაურიან კლუბებში.
– ახალი გატაცება, რაც არავინ იცის… გაქვს?
– ახლის რა გითხრათ, ბავშვობის გატაცებები მიმძფრდება. რაიონში ვცხოვრობდი 15 წლამდე და მცენარეების მოვლა მიყვარდა. მქონდა ლამაზი ყვავილებიანი ეზო… მინდა კერძო სახლი მქონდეს და მოვუარო ყვავილებს. წყნარ ადგილას, ქალაქთან ახლოს.
– აპირებ ყიდვას?
– ვაპირებ.
– გაუმხილე საყვარელ მამაკაცს ეს სურვილი?
– კი, მან ეს იცის. თუმცა მე კარგი შემოთავაზებები მაქვს და თვითონაც შემიძლია რაღაცები მის გარეშეც ვაკეთო. ამ კარიერულ შემოთავაზებაზე ჯერ ვერაფერს გეტყვით.
– ხუთი წლის წინანდელ ინტერვიუში ამბობდი, რომ შვილისთვის მზად არ იყავი. დღეს?
– ისევ ვფიქრობ, რომ არ ვარ მზად. შვილი დიდი პასუხისმგებლობაა და მეშინია ამ ყველაფრის. ცოტა ხანი კიდევ შევხედოთ. რაც მეტად მემატება ასაკი, მით უფრო მეტი პასუხისმგებლობა მგონია. შვილი ზოგისთვის ძალიან დიდი ბედნიერებაა, ზოგისთვის ძალიან დიდი უბედურება. შესაბამისად რაღაცები სწორად უნდა გავთვალო.
– რა ეროვნების ქალბატონს ისურვებდი სუროგატ დედად?
– მნიშვნელობა არ აქვს, თუგინდ ფერადკანიანი იყოს, ან ფერადკანინთან ნაჯვარი…
– ვიკიპედია შენ თვითონ გაიკეთე?
– არ ვიცი, არ მინახავს, არ ვიცი ვინ გამიკეთა. არასოდეს არ დავინტერესებულვარ. ჩემი შოუების და გადაცემების ყურებაც არ მსიამოვნებს.
– რატომ?
– იმდენად სწრაფად ვვითარდები, უკვე აღარ მომწონს ჩემი თავი. ფსიქოლოგები ამბობენ, რომ ადამიანებს თავისი ხმა ხშირ შემთხვევაში აღიზიანებთ.
– ხმის ტემბრს შეიცვლიდი?
– ხმის ტემბრის ოპერაციას ისრაელში გენიალურად აკეთებენ. აქაც იყო ჩამოსული ქირურგი, მაგრამ ოპერაციის გაკეთება დამეზარა. მიყვარს ჩემი ხმა, ხრიგინა ტაშტისმაგვარი.
– როგორ ფიქრობ, ადამიანი რისთვის ცხოვრობს?
– ბევრნაირი ცხოვრება გამოვიარე და ვასკვნი, რომ ბედნიერებისთვის და სიყვარულისთვის ვცხოვრობთ. ეს ჩვენში უნდა ვიპოვოთ. ორივე, სიყვარულიც და ბედნიერებაც ჩვენშია. შეიძლება მცირედითაც იყო კმაყოფილი და ბედნიერი და პირიქით.
Discussion about this post