ამბობენ რომ ანეკდოტებს იგონებენო, არა და ანეკდოტები მართლა არსებობს ყოველდღიურობაში:
თბილისში, დღეს სამარშრუტოში პუტკუნა(ცოტა მსუქანი) გოგონა ამოვიდა, ასე 19-20 წლის იქნებოდა ალბათ. დაჯდა თუ არა, ამოიღო მობილური და სვანური აქცენტით ომახიანად შესძახა
“ალო, გოჩა მინდოდა გურჩიანი, ახლა ალტას მაღაზიაში მივდივარ და მოდი იქ, უნდა ვიჩხუბო! რატო და ფეიზბუქის კომპიუტერი მინდოდა… ჰოო, ვიყიდე და თურმე მომატყუეს… რატო და იმიტო, მერე სახლში რომ ჩავრთე ფეიზბუქის მაგივრად ვინდოვზი ეწერა.”
მე ვერ გეტყვით იქიდან გოჩამ რა უთხრა, მაგრამ მარშრუტკა რომ აფეთქდა, ეგ კი ვიცი…
Discussion about this post